Έρχεται μια ημέρα που στα φέρνει όλα μαζεμένα.
Μια στεναχώρια, μια κακή είδηση, ένας χωρισμός και στα καπάκια αφραγκία και μοναξιά.
Λες ρε γαμώτι έγινε η μαλακία του αιώνα, δεν μπορώ να βρω το δίκιο μου πουθενά και δεν έχω και λεφτά να βγω και να πιω.
Είναι το γαμώτο που σε τρώει, το γιατί, το παράπονο.
Και πρέπει να σηκωθείς την άλλη μέρα, να πας στη δουλειά, να μην πάρεις τα προβλήματα μαζί σου, να ακούς τα ψυχολογικά του καθένα και να απελπίζεσαι που δεν μπορείς να πεις "μαλάκα τον πούλο, μου έπρηξες τα σκώτια με τις πταίσματα που θεωρείς και σοβαρά ζητήματα. Παπάρα ε παπάρα!".
Αντιθέτως χαμογελάς, συμπονείς, είσαι ψύχραιμη και δίνεις και λύσεις.
Μόνο τα δικά σου κενά δεν μπορείς να καλύψεις και καμμιά απάντηση δεν σε καθησυχάζει.
Νιώθεις μόνη και απελπισμένη, κουρασμένη και μαλάκω. Η νο1 μαλάκω!
Δεν σου αρέσει να κλαίγεσαι και δεν τα μοιράζεσαι με κανέναν, γιατί θα τα ξαναθυμηθείς, άσε που κανείς δεν θα σε καταλάβει. Αυτό το έχεις δεδομένο!
Προτιμάς να κάτσεις σπίτι και να χαζέψεις στο internet, να διαβάσεις κανένα βιβλίο και να κοιμηθείς νωρίς για να μην τα σκέφτεσαι. Ακούς τραγούδια που σε εκφράζουν, μελαγχολείς κι άλλο, σου φταίνε όλοι, γίνεσαι drama queen...
Πόσο όμως να σε αντέξεις έτσι? Είναι κι αυτό μεγάλο βόλεμα.
Αντί να έρθεις αντιμέτωπη με όσα σε βασανίζουν, να δεις που φταις και να τα ξεπεράσεις, κάθεσαι και αργοσβήνεις μόνη, λες και θα νοιαστεί κανένας, λες και θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα ή θα πάψουν να υπάρχουν βόδια γύρω σου.
Ξεχνάς ότι όλα είναι επιλογές, ακόμα και αυτά που σου ήρθανε ξαφνικά.
Είτε τα έβλεπες να έρχονται και εθελοτυφλούσες είτε ήταν όντως απρόοπτα και τα άφησες να σε αγγίξουν και να σε ρίξουν.
Μην κλαίγεσαι άλλο ρε συ...κλάψε όσο θες και πιάσε πάτο, αλλά την επόμενη ημέρα πέτα την σκαρταδούρα από τη ζωή σου, άδειασε την ντουλάπα από τους σκελετούς, απάντησε στη μούρη τους και σφάξε με το βαμβάκι όσους σε πλήγωσαν και προχώρα!
Εσύ επέλεξες να τα δεχτείς, εσύ θα σε σώσεις.
Μην απελπίζεσαι και δεν θα αργήσει, κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή, καινούργια αγάπη να σου χαρίσει, κάνε λιγάκι υπόμονη.
Στο έχουν πει από την Μπέλλου μέχρι τον Ελύτη.
Λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου και δεν βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Έρχεται μια μέρα που στα φέρνει όλα μαζεμένα.
Ένα νέο έρωτα, μια καλή δουλειά, φίλους, αλλαγή, ταξίδια.
Όλα μαζί φιλενάδα έρχονται.
Αρκεί να ξεβολευτείς από τη μιζέρια σου, αρκεί να θέλεις να ζήσεις, αρκεί να σε εκτιμάς.
Είναι αυτή η καταλυτική ημέρα που λέμε με την κολλητή μου.
Όταν πετάς τους σκελετούς από την ντουλάπα σου, μπαίνουν κοστούμια.
Όταν θέλεις, μπορείς.
'Ετσι απλά!
Είναι κλισέ, αλλά όλα στο μυαλό είναι.
Βγες έξω, περπάτα στη φύση, γνώρισε νέους ανθρώπους, ταξίδεψε μόνη σου, άνοιξε το μυαλό σου και θα έρθει.
Εκεί που δεν το περιμένεις θα έρθει.
Θα σκέφτεσαι τι πέρασες και θα γελάς, θα είναι όλα πολύ μακρυά από εσένα.
Όλα σε μια ημέρα έρχονται, όλα σε μια ημέρα φεύγουν. Καρατσεκαρισμένο.
https://www.youtube.com/watch?v=OmBxVfQTuvI
Είναι το γαμώτο που σε τρώει, το γιατί, το παράπονο.
Και πρέπει να σηκωθείς την άλλη μέρα, να πας στη δουλειά, να μην πάρεις τα προβλήματα μαζί σου, να ακούς τα ψυχολογικά του καθένα και να απελπίζεσαι που δεν μπορείς να πεις "μαλάκα τον πούλο, μου έπρηξες τα σκώτια με τις πταίσματα που θεωρείς και σοβαρά ζητήματα. Παπάρα ε παπάρα!".
Αντιθέτως χαμογελάς, συμπονείς, είσαι ψύχραιμη και δίνεις και λύσεις.
Μόνο τα δικά σου κενά δεν μπορείς να καλύψεις και καμμιά απάντηση δεν σε καθησυχάζει.
Νιώθεις μόνη και απελπισμένη, κουρασμένη και μαλάκω. Η νο1 μαλάκω!
Δεν σου αρέσει να κλαίγεσαι και δεν τα μοιράζεσαι με κανέναν, γιατί θα τα ξαναθυμηθείς, άσε που κανείς δεν θα σε καταλάβει. Αυτό το έχεις δεδομένο!
Προτιμάς να κάτσεις σπίτι και να χαζέψεις στο internet, να διαβάσεις κανένα βιβλίο και να κοιμηθείς νωρίς για να μην τα σκέφτεσαι. Ακούς τραγούδια που σε εκφράζουν, μελαγχολείς κι άλλο, σου φταίνε όλοι, γίνεσαι drama queen...
Πόσο όμως να σε αντέξεις έτσι? Είναι κι αυτό μεγάλο βόλεμα.
Αντί να έρθεις αντιμέτωπη με όσα σε βασανίζουν, να δεις που φταις και να τα ξεπεράσεις, κάθεσαι και αργοσβήνεις μόνη, λες και θα νοιαστεί κανένας, λες και θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα ή θα πάψουν να υπάρχουν βόδια γύρω σου.
Ξεχνάς ότι όλα είναι επιλογές, ακόμα και αυτά που σου ήρθανε ξαφνικά.
Είτε τα έβλεπες να έρχονται και εθελοτυφλούσες είτε ήταν όντως απρόοπτα και τα άφησες να σε αγγίξουν και να σε ρίξουν.
Μην κλαίγεσαι άλλο ρε συ...κλάψε όσο θες και πιάσε πάτο, αλλά την επόμενη ημέρα πέτα την σκαρταδούρα από τη ζωή σου, άδειασε την ντουλάπα από τους σκελετούς, απάντησε στη μούρη τους και σφάξε με το βαμβάκι όσους σε πλήγωσαν και προχώρα!
Εσύ επέλεξες να τα δεχτείς, εσύ θα σε σώσεις.
Μην απελπίζεσαι και δεν θα αργήσει, κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή, καινούργια αγάπη να σου χαρίσει, κάνε λιγάκι υπόμονη.
Στο έχουν πει από την Μπέλλου μέχρι τον Ελύτη.
Λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου και δεν βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Έρχεται μια μέρα που στα φέρνει όλα μαζεμένα.
Ένα νέο έρωτα, μια καλή δουλειά, φίλους, αλλαγή, ταξίδια.
Όλα μαζί φιλενάδα έρχονται.
Αρκεί να ξεβολευτείς από τη μιζέρια σου, αρκεί να θέλεις να ζήσεις, αρκεί να σε εκτιμάς.
Είναι αυτή η καταλυτική ημέρα που λέμε με την κολλητή μου.
Όταν πετάς τους σκελετούς από την ντουλάπα σου, μπαίνουν κοστούμια.
Όταν θέλεις, μπορείς.
'Ετσι απλά!
Είναι κλισέ, αλλά όλα στο μυαλό είναι.
Βγες έξω, περπάτα στη φύση, γνώρισε νέους ανθρώπους, ταξίδεψε μόνη σου, άνοιξε το μυαλό σου και θα έρθει.
Εκεί που δεν το περιμένεις θα έρθει.
Θα σκέφτεσαι τι πέρασες και θα γελάς, θα είναι όλα πολύ μακρυά από εσένα.
Όλα σε μια ημέρα έρχονται, όλα σε μια ημέρα φεύγουν. Καρατσεκαρισμένο.
https://www.youtube.com/watch?v=OmBxVfQTuvI
